توليد انبوه هيدروژن با ساخت نانوکامپوزيت
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۳۰۰۲
خبرگزاری آریا - محققان نانوکامپوزیتی ساختند که میتوان با کمک آن تولید انبوه هیدروژن را با کارایی بالا انجام داد.
به گزارش خبرگزاری آریا؛ یک تیم تحقیقاتی در مرکز تحقیقات نانوذرات در انستیتوی علوم پایه (IBS) در سئول بستر فوتوکاتالیستی جدیدی برای تولید انبوه هیدروژن ایجاد کرده است.
این گروه تحقیقاتی یک ماتریس فوتوکاتالیستی ساخته است که امکان تولید کارآمد هیدروژن را فراهم کرده و مزیتهای زیادی نسبت به زیرساختهای رایج تولید هیدروژن دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اهمیت انرژی جایگزین اخیراً به دلیل چالشهای جهانی مانند آلودگی محیط زیست و تغییرات آب و هوایی افزایش یافته است. در میان چندین کاندیدای منابع انرژی جایگزین، انرژی هیدروژن برداشت شده توسط فوتوکاتالیستها برای تولید انرژی پایدار سبز مورد توجه است.
بر این اساس، تحقیق و توسعه زیادی برای تقویت بازده واکنش ذاتی فوتوکاتالیستها انجام شده است. با این حال، تحقیقات در مورد فاکتور فرمی سیستمهای فوتوکاتالیستی، که برای کاربرد عملی و تجاریسازی آنها بسیار مهم است، هنوز چندان مورد بررسی قرار نگرفته است.
معمولاً در سیستمهای فعلی پودر کاتالیزور یا نانوذرات را بر روی سطوح مختلف قرار میدهند. مشکلات عملی مانند شستشوی کاتالیزورها، انتقال ضعیف جرم و واکنشهای معکوس از جمله مسائل این فرآیندهاست. از سوی دیگر، برای جدا کردن و جمع آوری هیدروژن تولید شده از آب به دستگاههای دیگری نیاز است که این امر به پیچیدگی دستگاه میافزاید و هزینهها را افزایش میدهد.
سکوهای فوتوکاتالیستی شناور از نظر تحویل کارآمد، جداسازی آسان گاز، افزایش تنش سطح، تثبیت کاتالیزور پایدار، ممانعت از واکنش معکوس و تأمین آب، از جمله مزایای واکنش تکامل هیدروژن است.
این تیم در مرکز تحقیقات نانوذرات در IBS، نوع جدیدی از سکوی فوتوکاتالیستی را طراحی کرده است که برای تولید کارآمد هیدروژن روی آب شناور میشود. این سکو دارای یک ساختار دو لایه بوده که از یک لایه فوتوکاتالیستی فوقانی و یک لایه پشتیبان پایین تشکیل شده است.
هر دو لایه از یک پلیمر ساختاری متخلخل تشکیل شده است که تنش سطح بالایی را به سکو منتقل میکند. علاوه بر این، این سکو به صورت آئروژل سرد در میآید، که یک ماده جامد پر از گاز با چگالی کم است و میتواند روی آب شناور شود.
محققان به طور تجربی عملکرد تولید هیدروژن از این سکو را در مقایسه با سیستم غوطهور معمولی مقایسه کرده و نشان دادند که این فناوری جدید عملکرد بهتری دارد. تأیید شد که حدود 80 میلیلیتر هیدروژن را میتوان با استفاده از سکوی فوتوکاتالیستی شناور با استفاده از مس و کاتالیزورهای تیتانیا با مساحت 1 متر مربع تولید کرد.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۳۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با رویای ریلی هیتلر آشنا شوید؛ قطار عجیب نازی ها که هیچگاه ساخته نشد!+ فیلم
تین نیوز
نازی های آلمان در بسیاری از موارد از صنایع پیشرفته گرفته تا پزشکی و تولید ادوات نظامی پیشرفته، در دوران خود سرآمد بودند. اگرچه حزب نازی و رهبر مقتدر آن یعنی آدولف هیتلر امروزه به واسطه اقدامات نظامی و تولید تسلیحات پیشرفته مشهرو هستند، اما جالب است بدانید که موضوع حمل و نقل، یکی از موارد کلیدی در اندیشه هیتلر محسوب میشده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از پایگاه خبری ریل نیوز؛ هیتلر در دوران حکومت خود، به دنبال ساخت شبکه ای ریلی برای اتصال چهار گوشه جهان (پس از تسخیر کامل) بود تا از این طریق بتواند قدرتی افسانه ای برای رایش سوم تولید نماید. به همین دلیل، وی به دنبال اتصال ریلی لیسبون به مسکو بود. البته طرح مفهومی قطار مد نظر هیتلر بسیار با نمونه های مشابه خود در جهان متفاوت بود. به عنوان مثال، عرض خط این مسیر ۶ متر در نظر گرفته شده بود که قطار بتواند از امکاناتی عجیب همچون سالن سینما، سوئیت های مجلل و حتی استخر و سونا برخوردار باشد.
همچنین این قطار قرار بود به نوعی سیستم دفاع ضد هوایی نیز مجهز بود. اگرچه شاید این نکته به ذهن خطور کند که ساخت چنین قطاری تنها در حد رویا بود؛ اما حقیقت امر این است که بر اساس اسناد تاریخی به جا مانده از آن دوران، نازی ها دقیقا در آخرین مراحل تولید و ساخت این نوع خط و ناوگان قرار داشته و فاصله چندانی با عملیاتی سازی آن نداشتنند.
قطار هیتلر قرار بود در فاز نخست، شهرهای مهم آلمان یعنی هامبورگ، برلین، نورمبرگ، مونیخ و لینز را به یکدیگر متصل ساخته و سپس، به نقاط دیگر اروپا نیز کشیده شود. به عنوان مثال، نقضه اتصال ریلی آلمان به روستوف روسیه و پاریس، کراکوف لهستان و کی یف اوکراین نیز در اسناد به جا مانده از آن دوران مشاهده می شود. حتی کریدوری ریلی نیز در نقشه ها به چشم می خورد که از استانبول تا هامبورگ کشیده شده و به عنوان کریدور شمال – جنوب آلمان شناخته میشد. این کریدور در مسیر خود همچنین از شهرهایی چون بوداپست، مین و بلگراد نیز عبور می کرد. حتی برنامه اتصال مونیخ به شهرهای رم و مادرید نیز در نقشه این مسیر دیده می شود. اما نقشه کریدور مد نظر هیتلر، در حقیقت مقیاسی جهانی داشته و قرار بود بعدها به هند و ولادیووستوک شوروی سابق نیز متصل شود که فاصله بسیار معناداری با آلمان داشتند.
در پروژه قطار مد نظر هیتلر، ۴۱ شرکت آلمانی مشارکت داشتند. طرح های ارائه شده از سوی این شرکت ها شامل انواع لکوموتیوها از نوع بخار گرفته تا برقی و حتی گازسوز نیز به چشم می خورد. نکته قابل تامل اینجاست که قدرت لکوموتیوهای طراحی شده توسط تمامی این شرکت ها قدرتی معادل ۱۵ هزار الی ۲۴ هزار اسب بخار داشتند. نهایتا قرار بر این شد تا لکوموتیو قطارهای مسافری از نوع برقی ساخته شده و لکوموتیوهای باری نیز از سیستم دیزل هیدرولیک بهره ببرند که هر دو نوع، در زمان خود شگفت انگیز به نظر می رسیدند.
طرح تایید شده برای ساخت قطارهای مسافری نهایتا مجهز به نوعی لکوموتیو شد که دارای هشت اکسل بوده و طول و عرض آن نیز به ترتیب، ۴۲ و ۶ متر بود. ارتفاع این لوکوموتیو نیز به هشت متر می رسید که البته دلیل آن، ارتفاع مشابه برای سالن های مسافری دو طبقه تعبیه شده برای این قطار بود.
از دیگر ویژگی های این قطار می توان به وجود سالن سینما با ظرفیت ۱۹۶ نفر اشاره کرد که واقعا شبیه به یک رویا به نظر می رسد. طول این قطار نیز به ۵۰۰ متر می رسید که قابیلت حمل ۲ هزار الی ۴ هزار مسافر را دار بودند. نکته جالب توجه دیگر در خصوص قطار نازی ها، طراحی سرعت سیر ۲۵۰ کیلومتر در ساعت برای آن بود که معادل سرعت قطارهای سریع السیر امروزی تولید شده در کشورهای توسعه یافته جهان است.
حجم ویدیو: 29.09M | مدت زمان ویدیو: 00:12:07 دانلود ویدیو آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید